Περίληψη τα γραφτά που ακολουθούν
Εδώ προσφέρο εξηγήσεις, στα Αγγλικά, για τα έργα μου. Αυτά τα έγγραψα ως προλογόμενα για της εκθέσεις της καλλιτεχνίας μου.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΈΚΘΕΣΗΣ
Οι πίνακες σε αυτήν την έκθεση παριστάνουν της προσπάθειες έργων μου για τα τελευταία 21 χρόνια. Τα πρόσφατα ψηφιακά έργα παριστάνουν 8 εβδομάδες εργασία με τον  ηλεκτρονικό υπολογιστή. Σε σύντομο χρόνο, δημιούργησα σε αυτές της 8 εβομάδες περίπου 3~4 έτη αξίας παραγωγή πίνακον.

Αυτοι οι πίνακες ανήκετουν στην ῾αποκαλυπτική῾ φάση μου, όταν ήθελα να απογυμνώσο την ανθρωπότητα από την αξιοπρέπεια και σημασία της ζωής, να δείξο την έλλειψη νοήμα ύπαρξης. Έχω όμος προχωρήσει. Με τους πίνακες μου, δείχνω οτι αντικείμενα δεν είναι αμετάβλητα, ότι το ζωντανό η άψυχο, ανθροπινό η όχι, μηχανικό η όχι, μπορούν όλα να ανταλλαχτουν στην εικονογραφική σφέρα. Μετά από-όλα, όλα τα ζωντανά έχουν ίδιο μερίδιο ~ είμαστε όλοι καμώμενοι απο κύτταρα, που συνεχώς πεθένουν και αντικαθίστανται. Όταν πεθάνουμε, στη κυτταρική βάσις, εκείνο που πεθένει δεν είναι το ιδιό όργανο που γεννηθηκαι. Τα κύτταρα με τα οπια γεννηθήκαμε έχουν πεθάνει και εχουν αλλαχτεί πολλές φορές. Βασικά, δεν είμαστε, αλλα όλη την φορά γινόμαστε. Τελικά είμαστε μόνο ύλη, ποσότητα ενεργίας. Όλα είναι ανταλλακτικά.

Κι εάν ενωρίτερα έργα μου περίγραφαν γένισις και την ανατροφή εμβρυού με μηχανισματα με τον σκοπό να εκφράσω ότι εκεινο που γυηνηται δεν εχεί επιλογή, αυτά έχουν εξαφανιστεί. Δεν ξυλοφορτώνω την ακούσια γένηση μας, και αδιανόητη επιβολή την ίδια μοίρα σε άλλους που δεν ακόμα εχουν γεννηθει. Αν και η εικονογραφίά μου  φενεται ιδια με τα πιο παλιά μου έργα, είναι μόνο επειδή στα εργα του παρόν μεταχειρίζομαι τα ίδια άψυχα, μηχανικά που τα ανταλλάζω με τα ζωντανά, και με κομάτια ανεξάρτητον ειδών. *[σημειώσεις παρακάτω]

Σε τεχνικό επίπεδο έχω τη διαφωνία με την ιδέα ότι καλλιτεχνεία η τέχνη δεν πρέπει να είναι απεικονιστική (διλαδή, τέχνη που δεν απεικονίζει το θέμα ρεαλιστικά), η τέχνη που δεινεί μόνο υπαινιγμό ότι έχει κάτι να εκφράση, αφήνοντας τον τηλεθεατή να του ερμηνεύσει νόημα.  Και εαν δεν έχεις ιδέα έχεις την ελπιδα ότι ο τηλεθεατής θα σου εφεύρεσει μια ιδέα. Είναι πιο δύσκολο να φερεις τα ανάρμοστα μαζί και να τα κανείς να πάρουν την εμφάνιση ότι ανήκουν μαζί. Χρειάζεται να αρχίσεις με ιδέα, να κατασκευάσεις αυτη την ιδέα, να έχεις την τέχνη να την κατορθώσεις την ιδέα, να την πραγματοποιήσεις. Αυτό είναι δύσκολο. Μπορεί να μου πάρει μία με δύο εβδομάδες να φέρω τα διάφορα υλικά μάζι, και να τους δώσω την εμφάνιση, κι ας είναι απίθανα, ότι πιγένουν  μαζί. Μετά το ζωγραφίζω το σχέδιο σε καμβἀ, και τελικά το  βαφω. Όλο κι όλο, αυτη η μέθοδος μπορεί να μου πάρει απο 4 εως 9 εβδομάδες από αρχή μέχρι τέλος. Ακόμα βρίσκομε να εργάζομαι σε σχέδια που τα είχα ζωγραφίσει στο βιβλίο μου σκίτσων το 1993-1994.

Ουτέ έχω χρόνο για εκείνα που λέγονται 'πειραματικά έργα'.  Ο λόγος πείραμα είναι γιά την αποδειξεις η διαψευση μιάς θεωρίας. Πείραμα, ολοκληρωμένο δεν χρειαζεται να γινεται ξανά και ξανά σαν θεατρικό έργο, απλα γιά την χάρι να κάνεις πείραμα. Τέτοια 'πειραματα' είναι άσκοπα, και είναι αυτο-εξυπηρέτηση, χώρις σχέση με πείραμα (και τότες είναι ανοησία).

* ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Η φύσις εκμεταλλευτεί παρόμοια μέθοδα με την εξέλιξη των ειδών...: "...τα μπροστινά άκρα όλλον τον σπονδυλωντόν ζώον, η και αν τα χριστούν τα ερπετά, πουλιά, φαλαίνες, η άνθρωποι, δείχνουν το είδιο βασικό σχέδιο στα κόκαλα, μυς, νέυρα... Η υπερεσία τόν ποδιόν, φτερά και πτερύγια είναι όλλα διαφορετικά, άλλα όλλα τους είναι διάφορες μορφές μιάς δομής που  προϋπάρχει... Όταν η φύσης δημιουργεί 'δίπλωμα ευρεσιτεχνίας' σε ένα ζωτικό όργανο, παραμένει με αυτό, και η προσαρμογή του όργανου γιά άλλες πράξεις σαν το κολύμπι, η για περίπατο, η για πτήση, ευελιξία είναι το στρατηγικο θέμα της εξέλιξης." σ. 204, κεφαλαία 11, "Strategies and purpose in evolution", από το βιβλίο JANUS A summing Up, Αρθουρ Κοεστλερ (Arthur Koestler), συγγραφέας, ISBN: 0 09 132100 X.
 
 

Το σημείο αυτό αποδεικνύεται στην παρακάτω φωτογραφία μου από έκθεμα στο Αυστραλία Μουσείο, Σίδνεϊ.

Τα γραπτά στη φωτογραφία διαβάζονται: "Τα μπροστινά άκρα σπονδυλωντόν ζώον, όπως τα αμφίβια, ερπετά, πουλιά και θηλαστικά, έχουν διαφορετική εξωτερική εμφάνιση. Αλλά οι σκελετοί τους όμως δειχνουν ότι εξελίχθηκαν από έναν κοινό πρόγονο. Τα άκρα τους έχουν τροποποιηθεί μέσω της φυσικής επιλογής, για διαφορετικόν τρόπων ζωής (βάδισμα, τρέξιμο, αναρρίχηση, σκάψιμο, κολύμβηση και πτήσεις) σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Με την σύγκριση τα ίδια τα οστά τον κάθε άκρον (ΟΜΟΛΟΓΊΑ) μπορούμε να δούμε τις βασικές ομοιότητες μεταξύ τα άκρα των διάφορων σπονδυλωτών ζωὀν."