Έπι την Πυθία:
Στη ελληνική μυθολογία η φωλἰα της Πυθίας είναι στο γήινο ομφαλό που βρίσκεται στη Δέλφοι. Και, ως το καταλαβέναν οι (αρχαίοι) έλληνες, δεσμεύε το κάθε ζωντανό με τους συγγενείς του. Είναι επιδή η Πυθία είναι από των Δελφών, πού μπορούμε να καταλάβουμε το αρχαίο ελληνικό συμβολικό νόημα της. Με την Πυθία η βιολογική συγγενία του κάθε ένα μας εξηγητε: είμαστε όλλοι ενωμένοι με την Δελφοί. Η λέξη "αδελφία" δηλαδή, εννοεί "συγγενία κατα της Δέλφοις". Στον ομφαλό της γης η Πυθία ειναι κοσμικό ομφάλιο λώρο και ενώνει τη γη με τον ουρανό, και όλους μας με τον καθε ένα μας.

Η πρώτη εμφάνιση της Πυθίας στης πιό αρχαιότερες γραφές είναι στα Homerica (Ομηρικά;) ο κύκλος ποιημάτων που στην αρχαιότητα θεωρούνταν ότι ήταν τα συγγραφά του Όμηρου. Η σύνθεση αυτών των ποιημάτων τώρα οφείλεται σε διάφορους συγγραφείς εκτός από τον Όμηρο και αποδίδεται ότι γάφτηκαν στον 7ο αιώνα π.Χ.. Στην Ωδή Του Πυθίου Απόλλων, ο θεός Απόλλων σκοτώνει την Πυθία, οι οποία σύμφωνα με αυτό το ποίημα, ανάτρεψε το τέρας Τυφώνα που κοντεψε να καταστρέψη τον κόσμο. (Αυτή η γενεαλογία γιά τον Τυφώνα είναι σε σύγκρουση με αυτή που δίνεται από Ησίοδο και άλλους αρχαίους συγγραφους). Μετά τη θανάτωση της Πυθίας,
"Ο Απόλλων, πάνω της λέει:
῾Τώρα σάπισαι εδώ στο έδαφος, το οποίο τροφοδοτεί τον άνθρωπο ...
εδώ στη Γη και με τον λαμπρό Υπερίωνα θα σήψης ..᾽
Και η ιερή δύναμη του Ήλιου την σάπισαι -
και η χώρα πλέον εγίναι Πυθό, και τώρα τον Κυρίου
Απόλλων τον ξέρουν με άλλο όνομα, Πυθαίος - διότι επί τόπου
η δύναμη του Ήλιου σάπισε το τέρας. "
γραμμές 362-375, (μετάφραση του Evelyn-White στα αγγλικά από του Ησιόδου τα ελληνικα. Η μετάφραση απο τα αγγλικά ως τα ελληνικά είναι δική μου.)
Με τη θανάτωση της Πυθίας ο Απόλλων απέκτησε τις δυνάμες προφητείας που γεννήθηκαν από τον υποκόσμο - η βόρεια φανέρωση του Απόλλων δεν είναι κανένας άλλος από τον Οντίν (Óðinn: Όδιν). Γι´αυτὀ θεορούσαν οι αρχαιοί Έλληνες ότι ο Απόλλων ήταν θεός τον υπερβορείων. (αυτό το θύμα όμος είναι γιά άλλο δοκίμιο.)

		η Πυθία και τα συστατικά της ~Το χάος (κενό), στη κορυφή της ζωγραφιάς μου, είναι το βυζαντινό κενό από το οποίο το "χέρι του Θεού" αναδύεται. Αυτό το βυζαντινό χριστιανικό χαρακτηριστικό προέρχεται από την κλασική ελληνική ("ειδωλολατρική") θρησκεία. Είναι, από αυτό το κενό που οί τρεις κύκλωπες ("κύκλο μάτες"), της ελληνικής (ειδωλολατρικής) θρησκείας δημιουργούν το αστραπό-όπλο του Θεού (Δία). Αυτή η ελληνική (ειδωλολατρική) ιδέα ήταν το πρίσμα μέσω το οποίο ο ελληνικός βυζαντινός χριστιανισμός καταλαβαίναι και εκπροσώπουσε τον ‘Γιαχβέ’, τον Τετραγράμματον, θεό τον εβραίον, που πίστευαν πίρε θνητή φύση έως Χριστός, δηλαδή χρήστησε την μορφή ανθρώπινο θνητό σώμα, ~Το τρίποδο μέσα στη σπηλιά είναι αυτό που έγινε κατοχή του Απόλλωνα μετά που σκότωσε την Πυθὀ, την φιδίω-φύλακα της σπηλίας. Ο Απόλλων, όπως ο Όντιν, αναλαμβάνει την εξουσία της προφητείας, ~Η σπηλιά μέσα που βρίσκεται η Πυθία είναι η σπηλιά η οποία οι βυζαντινοί τοποθετήζαν το θεϊκό. Είναι σε σπηλιά που οι βυζαντινοί αντιπροσωπέυαν τη γέννηση του χρηστού (Χριστού). Η σπήλιά αυτή είναι η Δίκτυα σπήλια το Διά, Θεού, Ζευς, η οποία είναι επίσης το χάσμα της Πυθίας.
				- Η Πυθία μου αποτελείται από 3 αλληλοσυνδεδεμένα φίδια όπως είναι η φιδό-στήλη που αρχικά ήταν στη Δελφοί. Η εναλλαξιμότητα το φίδη με το θηλυκό είναι γιατή τη κατανοησή αρχαιάς έλληνκης θρησκείας (ειδωλολάτρες) εκπροσωπείται την μεταμόρφωσης από φιδωτό σε ανθρώπινο, και το ανθρώπινο σε φιδωτό. Επίσης αντιπροσωπεύει γονιμότητα. Αυτό συμβολίζεται με το έμβρυο. Αυτή η ζωγραφιά δίνει πίσω στη ελληνική (ειδωλολατρική) θρησκεία της ιδέες της, που η εβραϊκή θρησκεία (χριστιανισμός) οικειοποιήθηκε, και επιστρέφω σε αυτά τα σύμβολα την αρχική ορθότητη έννοια τους.
Ο Απόλλων επιτεθεί την Πύθο στη Δελφοί. Ασημένιος στατήρας από το Κρότον, γ. 420 π.Χ.. Εικόνα αριθ. 104, Art and Myth in Ancient Greece,(“Τέχνη και μύθος στην αρχαία Ελλάδα”, TH Carpenter .

δεξιά: απομεινάρια της ερπετό-στήλης στη Κωνσταντινούπολη. http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Snake_column_Hippodrome_Constantinople_2007.jpg Η φιδό-στήλη ιδρύθηκε στη Δελφοί ως αφιέρωση της Πυθίας. Η πέτρινη βάση της έχει βρεθεί στη Δελφοί. Ήταν ακόμη εκεί όταν τη επισκέφθηκε ο Παυσανίας το 2ο αιώνα μ.Χ., όταν περιέγραψε το χρυσό τρίποδο που ήταν στην κορυφή του "χάλκινου φιδιού" (βιβλίο Χ, 13,4). Τη φιδό-στήλη την έστειλε ο Κωνσταντίνος στό βυζάντιο. Την είχε τοποθετηθεί μπροστά την αρχική Αγία Σοφία. Αργότερα μετακινήθηκε στὀν ιππὀδρομο.

Η στήλα, αν και κομάτια της λείπουν (τα κεφάλια της λείπουν), ειναι ακόμα στην Κωνσταντινούπολη. Αριστερά: εργάτες σκουπίζουν τον Ιππόδρομο, στήν Τουρκική περίοδο με τη φιδό-στήλη στο πρώτο πλάνο. Η ζωγραφία είναι από την Σουρναμα (Surnama) του Μουραδ (Murad) III (1574-95). Εικόνα αριθ. 212, Islamic Art (Ισλαμικής Τέχνης), D. Talbot-Rice. Σχεδόν 150 χρόνια μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, η φίδό πυλώνα ήταν ακόμα ανέπαφη.

Ελληνικές ιδέες πέτυχαν να επιζήσουν τις φρικαλεότητες που διαπράχτηκαν εναντίον εκείνων που τις κρατούσαν, από τους επαγγελματίες της νέας ιουδαϊκής θρησκείας, τους Χριστιανούς.

Περιοριστικό αυτό το ακολουθούμενο τμήμα στις φρικαλεότητες που διαπράττονται εναντίον τους έλληνες (ειδωλολάτρες) κατά τη διάρκεια την αυτοκρατορία του Ιουστινιανού, όπως καταγράφονται από τους ιστορικούς που ήσαν μάρτυρες αυτόν τον εγκλήματον, τον Προκόπιο και τον Μαλαλά:

** "Έπειτα, [ο Ιουστινιανός] γύρισε τη δίωξη ενάντιο των Ελλήνων [ειδωλολάτρες], βασανίζοντας το κορμή τους και λεηλασία την περιουσία τους. Πολλοί από αυτούς αποφάσισαν να αναλάβουν για λόγο εμφάνιση το όνομα Χριστιανός προκειμένοι να αποτραπεί η άμεση απειλή - αλλά δεν πέρασε πολύ καιρος πριν να πιαστούν στις σπονδές και τις θυσίες τους και άλλες ανίερες τελετουργίες." Προκοπιου Ανεκδότα (που μεταφράζεται ως "Η μυστική Ιστορία" , 11.26, σ.98 G.A. Williamson, Penguin),

** "Ήταν πικρά εχθρικοί στους αστρολόγους… με ωμότητα τους μεταχείρηση μόνο γιά λόγο που ήταν αστρολόγοι, μαστίγωση της πλάτες τους, τους κάθισε σε καμήλες για να χλευάστουν απ᾽τον πλήθο, κι είσαν μόνο γέροι και σεβαστή με κάθε τρόπο." (Προκοπιου Ανεκδότα, 11,40, σ. 99 GA Williamson, Penguin),

** "Σε εκείνο το έτος [529 μ.Χ.] υπήρχε μια μεγάλη δίωξη ελλήνων [εκείνοι της ελληνικής θρησκείας: ειδωλολάτρες]. Πολλοί δήμευσαν την περιουσία τους, μερικοί απ' αυτούς πέθαναν… " (Χρονικό του Μαλαλα, βιβλίο 18,42, μετάφρασης E. Jeffreys, M. Jeffreys, και R. Scott),

** "Στον μήνα Ιούνιο [561 μ.Χ.] τους έλληνες [εκείνοι της ελληνικής θρησκείας: ειδωλολάτρες] συλλήφθηκαν. Τα βιβλία τους τα έκαψαν στο κυνήγιον, μαζί με τις εικόνες τους καταφρονεμένους θεούς τους (Χρονικό του Μαλαλα, βιβλίο 18.136, Ε, μετάφρασης E. Jeffreys, M. Jeffreys, και R. Scott),

** Κατά τη διάρκεια του προξένου Δεκιού [529 μ.Χ.], ο αυτοκράτορας [Ιουστινιανός] εξέδωσε ένα διάταγμα και το έστειλε στην Αθήνα που διατάζει ότι κανείς δεν πρέπει να διδάσκει φιλοσοφία ούτε να ερμηνεύει τους νόμους [των αστεριών. Διλαδη, αστρονμίαν: γιατή αστρολόγοι ερμηνεύουν τους νόμους των αστεριών]… " (Χρονικό του Μαλαλα, βιβλίο 18.47, Ε, μετάφρασης E. Jeffreys, M. Jeffreys, και R. Scott).

Γιατή έχει τόσο μίσος η ιουδαϊκή θρησκεία, χριστιανισμός, προς την ελλνικιή θρησκεία/προς τον ελληνισμο;

Η Δευτερονόμια προτρέπει:

"Ἑάν δε ευρεθή εν μιά των πόλεων σου, ων Κύριιος ο Θεός σου δίδωσι σοι, ανήρ η γυνή ος ποιήσει το πονηρόν εναντίον Κυρίου του Θεού σου, παρελθείν τήν διαθήκην ατού, καί ελθόντες λατρεύσωσι θεοίς ετέποις, και προσκυνήσωσιν αυτοίς, τω ηλίω η τη σελήνη, η παντί των εκ του κόσμου του οθρανού, α ου προσἐταξέ σοι, καί αναγγελή σοι καί εκζηττήσης σφόδρα, καί ιδού αληθώς γέγονε το ρήμα, γεγένηται το βδέλυγμα τουτό εν Ισραήλ. Καί εξάξεις τόν άνθρωπον εκείνον, η τήν γυναίκα εκείνην, και λιθοβολήετε αυτούς εν λίθοις, καί τελευτήσουσιν." Δευτερονόμια (από το Εβδομήκοντα) 17.2-6.

Πρέπι να τονίσω οτι οι θεοϊ τον πρόγονος μας δεν είσαν είδολα. Οι θεοί είσαν κοσμολογική (αστρονομική). Τα είδολα εισαν σύμβολα ιδέας, όπος και η λέξης είναι σύμβολο με την όπιο αναφέρεται ο κάθε θεός, χωρίς να είναι η λέξης (το όνομα του κάθε θεού) ο θεός. Ο Ησίοδος γράφει ότι ο Διάς δημιουργησέ νόμους του κόσμο, και με τους νόμους διαταγή. Οι νόμοι είσαν αστρονομική και κυβερνούν ολλους μας. Η αρχαία επιστήμη, φιλοσοφία, αριθμετική, και αστρονομία είσαν οι τροποι με τους όπιους μπορουσε οι ανθροπότιτα να καταλάβει το θεϊκό. Χωρίς την αρχαία ελληινική θρησκεία δεν θα είχαμε επιστήμη.

Για την ελληνική θρησκεία να επιζήσει την επιβλαβή τοξικότητα της ιουδαϊκής θρησκείας (χριστιανισμού) έπρεπε να βρεί τρόπο με τον οποίον θα μπορούσε να αποκρύπτει. Ο λόγος που ο Ιουστινιανός ήταν καταδιώξεις εκείνων που ερμήνευσαν τους νόμους των αστεριών (ασρολόγους), καθώς επίσης και τους φιλόσοφους ήταν επειδή οι παρατηρήσεις των αστεριών (αστρονομία), η ερμηνεία της κινήσεις τον αστεριών (αστρολόγοι), και η εφαρμογή του λόγου (φιλοσοφία), ήταν όλη τρόπει που χρησιμοποιήουσαν οι έλληνες για να φθάσουν σε μια έννοιας προς που να καταλάβουν τον θεό τους, τον Διά. Αυτές οι αναζητήσεις ήταν πάντα φαινόμενα της ελληνικής θρησκείας, και το καταλαβαίναν αυτό την εποχή εκείνει οι Χριστιανοί.

Ο Πλάτωνας καθορίζει τη φιλοσοφία ως αναζήτηση, με τη βοήθεια της εφαρμογής του λόγου, της κατανόησης τον θεό (τα θεϊκα). Για να επιζήσει, η ελληνική θρησκεία ανασχηματίστηκε. Έγινε η παρατήρηση των φαινομένων για τη χάρη τους χωρίς θρησκευτικές ιδιότητες. Τα αστέρια έγιναν, παραδείγματος χάριν, μια μη-θρησκευτική παρατήρηση των οργανισμών των ουρανόν φαινόμενα, και η φιλοσοφία έγινε η εφαρμογή του λόγου ως αυτοσκοπός. Όταν στην ελληνική ανατολή έκτισαν την πιό ιερή τους εκκλησία την ονομάσαν εκκλησία της ιερής σοφίας (Αγία Σοφία), με την ίδια εκτίμηση που είχαι ο Πλάτωνας προς τον φρόντισμο (σοφία). Αυτές η ιδεές είναι ελληνικές, όχι χριστιανικές.

Οι μύθοι της ελληνικής θρησκείας ανασχηματίστηκαν ως φαντασιόπληκτοι και εξωτικοί μύθοι που είχαν χρήση μόνο για διασκεδάση. Διότι θεωρείται ακόμη έτσι και σε αυτήν την ημέρα, ότι η ελληνική φιλοσοφία ήταν μια αναζήτηση έξω από την περιοχή της θρησκείας, είναι μια επίδειξη ότι η προφύλαξη με τη βοήθεια της μεταμφίεσης επετυχέ. H θρησκεία δεν ήταν πάντα μία άγνοια τυφλή αναζήτηση του θείου χωρίς απόδειξη ή λόγο. Ωστόσο, εκείνοι που έχουν γνωρίσει μόνο την πίστη του ιουδαϊσμού, του νεο-Ιουδαϊσμού (Χριστιανισμό), καθώς και οι οπαδοί του Μωάμεθ, υποθέτουν λανθασμένα ότι η θρησκεία ήταν μόνο και γιά πάντα η τυφλή ακολουθήσει διατάγματα που απαιτούν ανόητο μίσος, και δολοφονία.

Κανένας δεν μπορεί ποτές να πει ότι είναι Χριστιανός και έλληνας. Ο Χριστιανός είναι προδότης Ελληνισμού.

Άλλα έργα της νέας σειράς Μυθεοικά Έργα